Oni su u zidovima, u krevetima, u vodi. Uništavaju žetve na farmama širom Novog Južnog Velsa i južnog Kvinslenda – a njihov broj procjenjuje se na milione.

Kraj trogodišnje suše koja je Australiju pogodila zajedno sa šumskim požarima možda bi i bio razlog za slavlje da nije obezbijedio savršene uslove za ludu najezdu miševa – najgoru u ovoj deceniji.

“Ljudi bukvalno vezuju žice oko svojih nogavica, jer ako moraju da prođu kroz miševe ne žele da im se oni popnu s unutrašnje strane uz nogu”, kaže ekspert za miševe iz australijske vladine agencije za naučna i industrijska istraživanja Stiv Henri za VICE News.

Tokom prethodnih devet mjeseci, milioni miševa nakotili su se i uništili sve što im se našlo na putu. Čak su i mačke počele da ih se plaše. A čini se da kraj ovog pakla nije na vidiku, tako da postoji strah da će broj miševa nastaviti da se umnožava tokom zime, što bi uništilo bilo koju preostalu šansu da se žetva slijedeće godine dogodi.

Poljoprivrednici su prijavili da su žito i sijeno potpuno uništeni, kao i mašinerija. Sve što nije pojedeno kontaminirano je mišjim izmetom i urinom. Neki poljoprivrednici odlučili su se da spale čitav silos žita kako bi izbjegli infestaciju. Drugi su pokušali uhvate muševe, ili da ih otruju cink-fosfilom, koji je država zabranila. Čitav problem se značajno odrazio i na ekonomsko stanje ovih ljudi.

Henri je zadužen za to da se broj miševa umanji, kao i da pomogne poljoprivrednicima da se snađu. On kaže da je cink-fosfid jedina humana i efektivna opcija.

“U pitanju je grozna hemikalija i zabranjena je za upotrebu i u drugim državama, ali su šanse da se dogodi sekundarno trovanje poprilično niske”, rekao je on.
Nakon mjeseci podnošenja peticija da se vlada uključi u ovaj problem, vlada Novog Južnog Velsa objavila je da će izdvojiti 50 miliona dolara za pomoć ruralnim područjima u maju, kako bi se izborili sa ovom najezdom.

Međutim, nije problem samo u kontaminaciji: miševi prenose veliki broj bolesti kojima se i ljudi mogu zaraziti. U Kvinslendu je prijavljeno najmanje 78 slučajeva leptospiroze, bakterijske infekcije koja, ukoliko se ne liječi, može izazvati otkazivanje bubrega, meningitis i respiratorne komplikacije.

Najezde miševa nisu nova pojava u Australiji. Zapisi o ovoj temi postoje i od prije 150 godina, nakon što je kućni miš vjerovatno stigao u Australiju britanskim brodovima u 18. i 19. vijeku.
Iako je kroz istoriju zaista bilo i gorih najezda miševa, kao što je, na primjer, bila ona 1993. godine, koja je iza sebe ostavila štetu od 90 miliona dolara, trenutna najezda procjenjuje se kao najgora u toku prethodne decenije.

A najezde ovog tipa izgleda zaista ne mogu da se okončaju postavljanjem klopki i otrova. Obično se iznenada desi pad populacije. Ovo se desi kada se miševi toliko nakote da se bolest brzo proširi populacijom. A kako miševi jedu sve pred sobom, i to do tačke gdje više nemaju ništa što bi ih prehranilo, oni počnu da jedu one jedinke među sobom koje su bolesne i slabe.

I onda ih odjednom obično samo nema.

“Obično samo prosto nestanu, i farmeri nemaju pojma gdje su nestali”, rekao je Henri. (Naj portal)