Jedna prelijepa balada koja počinje stihovima “Nedelja, i svi su tu….” je djelo najveće tekstatutorke sa ovih prostora Marine Tucaković, koja je preminula juče (nedjelja) u 67. godini.

Otpjevao je Džej Ramadanovski, koji je otišao na Onaj svijet, takođe, u nedjelju. Podsjetimo, folk pjevač Džej Ramadanovski preminuo je 6. decembra 2020. godine u Beogradu od posljedica srčanog udara.

Nedjelja je, kao Bogom zapisani dan, da balkanske protore napuštaju najveće zvijezde. Tugu je nemoguće mjeriti, upoređivati, ali je izgleda nedjelja baš tužan dan, najtužniji na eks jugoslovenskim prostorima.

SILVANA, 10. OKTOBAR 1976
Slavna Silvana (Zilha) Armenulić poginula je u nedjelju, 10. oktobra 1976. godine u saobraćajnoj nezgodi na auto-putu Beograd-Niš, kod mjesta Kolari, u 37. godini. Zajedno sa njom u smrt su otišli i njena sestra Mirjana (Mirsada) Bajraktarević i Rade Jašarević, šef Narodnog orkestra RTV Beograd, koji je upravljao vozilom.

Ova Dobojka ostala je upamćena kao neprevaziđen izvođač sevdalinki, komponovanih pjesama, starogradskih i romansi. Glumila je u filmovima i TV serijama. Plijenila je ljepotom i muzikalnošću. Njeni najveći hitovi su “Šta će mi život”, “Rane moje”, “Nad izvorom”, “Da sam ptica”, “Ciganine, sviraj, sviraj”, “A što ćemo ljubav kriti”…

SAFET: NEDJELJA, 2. SEPTEMBAR
U nedjelju 2. septembra 2007. godine napustio nas je legenedarni Safet Isović. Bio je i ostao kralj sevdaha. Kolege ga se sjećaju samo po lijepome i kažu da je imao sve: muzikalnost, raspon, intonaciju, dikciju, srce, scenski nastup.
Život legende sevdaha nije bio ni malo jednostavan, a tokom rata (1992-1995) bio je teško ranjen u svojoj porodičnoj kući, ali nakon dužeg liječenja je ozdravio i nastavio se baviti muzikom.

Prvi solistički koncert je održao u “Domu sindikata” u Beogradu 19. marta 1963. godine kojeg je otvorio pjesmom “Otvori vrata od hamama, Zlato, Zlatijo”. Zatim su slijedile godine njegovog velikog uspijeha. Bio je pobjednik mnogih velikih muzičkih festivala, dobitnik Zlatnog mikrofona i oko 35 zlatnih i srebrnih ploča, zatim dobitnik Estradne nagrade BiH i Estradne nagrade bivše Jugoslavije. Dvorane u kojima je održavao solističke koncerte, širom svijeta, su bile prepune kad god je gostovao. Vrhunac svih tih gostovanja je bio održani koncert u prepunoj “Sydney opera house” dvorani u Sidneju u kojoj je ušao u katalog izvođača i jedini je pjevač iz bivše Jugoslavije koji je u njoj gostovao.

KEMICA: NEDJELJA 25. JANUAR 2015

U nedjelju 25. januara 2015. godine u zagrebačkoj KBC-a Rebro preminuo je legendarni Sarajlija Kemal Monteno. Mjesec dana prije transplantirali su mu bubreg. Zbog infekcije je dugo bio u bolnici. Nije imao ni punih 67 godina.
Kemica se godinama borio s dijabetesom zbog čega su mu stradali bubrezi. Nakon tri godine odlaženja na dijalizu, transplantirali su mu bubreg. A dvije godine ranije, zbog problema sa srcem ugradili su mu srčanu premosnicu.

Kemal Monteno će ostati upamćen kao jedan od najvećih kantauotora na prostorima bivše Jugoslavije i umjetnik čije pjesme, bez obzira da li ih izvodio on ili Čola, Oliver, Mahir Paloš, Indeksi, Danijela, Beba, Meho, Toma….prihvataju sve generacije. Spomenut ćemo samo neke: “Jedne noći u decembru”, “Sarajevo, ljubavi moja”, “Sinoć nisi bila tu”, “Spavaj cvijete moj”….

TOMA, NEDJELJA 30. SEPTEMBAR
Bila je noć između subote (29. septembar) i nedjelje, 30. septembar 1991. godine, kada je umro Toma Zdravković, čovjek koji je napisao i otpjevao pjesme koje su i dan danas neizostavne u kafanama. U aprilu 1991. godine, na vrhuncu slave, bolest ga je prikovala za postelju na VMA. Toma je uprkos tome, napuštao bolnicu, a ljekari su često govorili:

“Mi ga oporavimo, a on kako izađe iz bolnice, ode pravo u kafanu”.

LegendarnI Toma Zdravković 1991. godine imao je i svoj posljednji nastup. Sve se dogodilo 10. septembra u Podgorici. 20 dana kasnije izgubio je bitku s opakom bolešću. Umro je slavan, voljen i siromašan.

ŠABAN: NEDJELJA, 17. FEBRUAR 2019
U nedelju, 17. februara 2019. godine se dogodila i stravična saobraćajna nesreća u kojoj je nastradao legendarni Šaban Šaulić. Na autoputu kod Biefelda (Njemačka), kada se vraćao sa svog posljednjeg nastupa, automobil u kom se vozio udario je drugi auto, kojim je upravljao turski državljanin Alsin Levent, koji je bio pod dejstvom alkohola.
Šaban će ostati upamćen kao čovjek koji je snimio hitove koji se smatraju pravim biserima narodne muzike – “Dođi da ostarimo zajedno”, “S namerom dođoh u veliki grad”, “Uvenuće narcis beli”, “Dva galeba bela”, “Pozn'o bih te međ’ hiljadu žena”, “Kako si majko, kako si oče”, “Dođi da ostarimo zajedno”, “Odlaziš, odlaziš”, “Sanela”, “Sneg je opet Snežana”, “Ne plači dušo”, “Verujem u ljubav”, “Hajde mala da pravimo lom”..,

U karijeri je snimio 22 singl ploče i više od 30 albuma. Do 1976. autor njegovih pjesama bio je Buca Jovanović, a onda je Šaulić počeo sam da komponuje svoje hitove, najčešće na tekst Radeta Vučkovića. Sa prvom je Šaban bio 16 nedjelja na prvom mjestu jugoslovenske top-liste, a devet sedmica sa drugom. Osim što su ga voljeli od Vardara do Triglava, bio je veoma omiljen i u Bugarskoj. Pojavio se u filmu “Sok od šljiva” 1981.

“Od majke Ilduze, inače partizanke iz Bijeljine odlikovane ordenom za hrabrost, sam naslijedio raskošni glas – rekao je jednom prilikom Šaban Šaulić. – Bio sam vanserijski talenat za sport, naročito za fudbal. Znao sam da kao dječak u Šapcu preplivam rijeku Savu, koja je tu najšira, kao od šale. Muzikom sam počeo da se bavim jer mi je stric rekao da “pare leže u muzici” i da se okanim sporta.

LUIS: NEDJELJA, 31. JULI 2011
Ljubiša Stojanović Luis je nastradao 31. jula 2011. godine, takođe u nedjelju. Pjevač je poginuo u 59. godini, u saobraćajnoj nesreći koja se dogodila na 66. kilometru autoputa Beograd – Subotica, kod Feketića. Luis je upravljao svojim “krajslerom”, koji se direktno sudario sa “fordom fjužn” mađarskih registarskih oznaka, čiji vozač je takođe na mjestu ostao mrtav. Ostat će upamćen kao veliki humanista i umjetnik svjetskog glasa.

Svojim besmrtnim pjesmama i ritmovima, kao i načinom života, slavni kantautor Ljubiša Stojanović Luis osvojio je rijetku privilegiju da ga se ljudi sjećaju s osjmehom na licu i razdraganošću umjesto tuge i suza. Njegove pjesme “Ne kuni me, ne ruži me majko”, “Dudo”, “Opa, opa”, “Dunjo moja”, “Slike u oku”, “Moj život je moje blago”… ostale su vječne. Ali, njegova upečatljiva pojava, neponovljiv glas, snažne hrvačke ruke na timpanima i vokalne džez-improvizacije u etno melodijama, kako pokazuje vrijeme, zaista su ga učinile besmrtnim. (Naj portal)