Natalijina ramonda je cvijet nazvan po srpskoj kraljici Nataliji Obrenović, a u botanici poznat je i kao cvijet feniks, zbog nevjerovatne osobine da i poslije dužeg perioda, samo sa nekoliko kapi vode, ponovo se povrati u život.
To je nježni, blijedoljubičasti cvijet, koji se nalazi na spisku rijetkih, ugroženih i endemičnih biljaka Evrope, a u Srbiji je strogo zaštićena vrsta.
Prije otprilike 65 miliona godina, započelo je doba koje se u geologiji naziva tercijar. Tercijar je bio izuzetano živopisan i važan period u istoriji naše planete. U to doba su sisari počeli da pruzimaju primat, vremenom su se javili i prvi preci čovjeka, a u toj geološkoj eri formirale i savremene porodice cvjetnica.
Jedna od njih je i porodica Generiaceae, kojoj nam je poznata po afričkoj ljubičici. Toj porodici propadaju i ramonda serbica i ramonda nathalie. Ramonda Natalija je sa afričkog kontinenta, gdje je nastala, prešla na evropski, tačnije na Balkan.
Rod ramonda ima tri vrste, od čega dvije rastu na Balkanu, a jedna na Pirinejskom poluostrvu. Prva je otkrivena na Pirinejima, 1831. godine, zaslugom francuskog istraživača Ramonda, po kome je čitav rod i dobio ime.
Drugu vrstu ramonde pronašao je Josif Pančić, 1874, prvo na Rtnju, a onda i u Sićevačkoj klisuri, i nazvao je srpska (serbica). Deceniju kasnije, 1884, doktor Sava Petrović, dvorski ljekar kralja Milana Obrenovića, pronašao je u okolini Niša i treću vrstu, koju je, zajedno sa Pančićem, opisao kao novu vrstu za nauku pod imenom Ramonda nathaliae, u čast srpske kraljice Natalije. (Naj portal)
