Zanimljivosti

Gradonačelnik poručuje da ljudi mogu da imaju intimne odnose u njoj: VRKVA POSTALA HOTEL (VIDEO)

Published

1 godina

06/07/2023

Ispovjedaonice u kojima su generacije Belgijaca priznavale svoje grijehe stoje naslagane u uglu nekadašnje crkve Presvetog srca u gradu Mehelenu, što je dokaz da su nadživjele svoju svrhu, navodi Asošiejtid pres u tekstu o prenamjeni crkava u Belgiji koje su postale hoteli i kafići, a jedna čak i noćni klub.
Crkveni objekat u tom belgijskom gradu biće zatvoren na dvije godine dok se tu ne dodaju kafić i koncertna pozornica, a plan je da se crkva pretvori u “novo kulturno žarište u srcu Mehelena”, skoro nadomak mjesta gdje živi belgijski nadbiskup.

Iza ugla je bivša franjevačka crkva već postala luksuzni hotel u kojem je poznati belgijski pjevač Strome proveo prvu bračnu noć.

“To je bolno. Neću to da krijem. S druge strane, povratak u prošlost nije moguć” kazao je monsinjor Johan Boni, biskup Antverpena.

AP navodi da se sve veći broj nekada svetih građevina prenamjenjuje za različite svrhe, od prodavnica odjeće do noćnih klubova. Navodi se da je to fenomen koji se može vidjeti u velikom dijelu kontinentalne Evrope, od Njemačke do Italije, ali i u mnogim zemljama između njih.

Taj fenomen se osobito ističe u Flandriji, gdje su smještene neke od najvećih katedrala na Starom kontinentu. Studija istraživačke skupine PEW iz 2018. pokazala je da u Belgiji od 83 odsto onih koji kažu da su hrišćanski odgajani samo 55 odsto još uvijek sebe smatra hrišćanskim vjernicima.

Studija je pokazala da samo 10 odsto Belgijaca i dalje redovno ide u crkvu. U prosjeku, svaki od 300 gradova u Flandriji ima oko šest crkava, ali često nema dovoljno vjernika da popune jednu jedinu crkvu. Neke crkve postaju trn u oku u gradskim centrima a njihovo održavanje zahtijeva značajna finansijska sredstva.

Mehelen, gradić od 85.000 stanovnika sjeverno od Brisela, rimokatolički je centar Belgije. Ima puno crkava, od kojih se nekoliko nalazi blizu katedrale Svetog Rumbolda sa zvonikom koji je na popisu svjetske baštine UNESKO. Gradonačelnik Bart Somers godinama radi na tome da mnoge zgrade dobiju drugu namjenu.

“U mom gradu imamo pivnicu u crkvi, imamo hotel u crkvi, imamo kulturni centar u crkvi, imamo knjižaru u crkvi. Dakle, imamo puno novih namjena za crkve” poručio je Somers, koji je kao flamanski regionalni ministar takođe uključen u prenamjenu oko 350 crkava raširenih u gusto naseljenom regionu od 6,7 miliona stanovnika.

AP navodi da je značajan projekt prenamjene u Belgiji bio Martinov hotel Patershof u Mehelenu, gdje je unutrašnjost crkve uništena kako bi se napravile sobe.

“Često čujemo da ljudi ovdje dolaze kako bi se opustili i uživali u tišini” kazala je direktorka hotela Emili De Preter.

Gradonačelnik Somers je rekao da “ljudi spavaju u crkvi, možda imaju polni odnos u crkvi”.

“Dakle, mogli biste da kažete: etički, da li je dobra ideja imati hotel u crkvi? Uopšte ne oklijevam po tom pitanju. Više me brine stvarna arhitektonska vrijednost” naveo je Somers.

Vrijednost dizajna posebno je jasna u crkvi Svetog Antona Padovanskog u Briselu, koja je pretvorena penjački klub.

Takođe u Briselu noćni klub “Spirito” preuzeo je anglikansku crkvu, a kao svoj logo ima crtež sveštenika koji ljubi časnu sestru. AP navodi da to nije baš ono što je biskup Boni imao na umu. On smatra da čak i ako je rimokatolička vjera na izdisaju, osjećaj sakralnog ili potreba za promišljanjem i dalje su prisutni u društvu bilo da je neko religiozan, agnostik ili ateista.

Zbog toga Boni smatra da nema potrebe pretvarati crkve u supermarkete ili diskoteke.

“To su mjesta za razmišljanje. I nije li upravo to ono o čemu bi crkva trebalo da brine?” upitao je biskup Boni. (Naj portal)

Tagovi:crkva fenomen hotel

Sljedeća vijest

Bila je sa dečkom čiji je ponos dug 24 cm: NISAM ZNALA ŠTA DA RADIM S NJIM

Predhodna vijest

Vic: POLICAJAC JE POČEO DA PIŠE KREDOM OKO MENE

Zanimljivosti

Misterije: Kako je grad sa 40.000 stanovnika nestao preko noći?

Published

8 sati

16/09/2024

NajPortal.ba

Prije oko 4.500 godina nastao je grad Mohendžo-daro, koji se nalazio na području današnjeg Pakistana. Grad je na svom vrhuncu imao i do 40.000 stanovnika. Onda je iznenada nestao u ruševinama.

Mohendžo-daro je jedno od najvećih gradova civilizacije Harapan ili civilizacije doline Inda. Rakhaldas Bandiopadhiai ga je otkrio 1922. godine.

Parirao velikim silama

Tokom 1930-ih, velika iskopavanja su sprovedena na lokalitetu pod vođstvom Sir Johna Marshalla, D.K. Dikshita i Earnesta MCcaya.

Iskopavanja se i dalje sprovode. Međutim, želja mnogih arheologa je da se ovo nalazište maksimalno zaštiti od spoljnih faktora ili da se zatrpa, jer će brzo nestati.

Ovaj grad je, bez sumnje, parirao velikim silama starog Egipta, Mesopotamije i Krita. Život u ovom gradu je trajao jako dugo, on se razvijao i rastao, dok iznenadan nije pao i nestao.

Drugi gradovi civilizacije u dolini Inda propale su otprilike u isto vrijeme.

Inače, Mohendžo-daro u prevodu na znači “Humka mrtvih ljudi”. Prema UNESCO-u, nalazište se prostire na 250 hektara. Ali je samo trećina arheološki iskopana.

Grad je nastao oko 2.500 godina prije nove ere i njegova izgradnja je bila dobro planirana, na šta ukazuje urbani plan grada. Veći dio grada bio je izgrađen od pečene cigle, koje su bile standardizovani građevinski materijal.

Na svom vrhuncu, metropola je imala ravne puteve koji su se ukrštali pod pravim uglom, stvarajući gradske blokove poređane sa gradskim centrima, javnim kupatilima, kulturnim centrima, sakralnim građevinama za sveštenike, složenim sistemom odvodnjavanja i velikom žitnicom.

Ovo je 10 najljepših svjetskih gradova: POGODITE KOJI JE PRVI NA LISTI

Kuće su bile opremljene kupatilima od cigle, a mnoge su imale i toalete. Otpadne vode iz njih su odvođene u dobro izgrađene kanalizacije koje su tekle duž središta ulica, pokrivene ciglama ili kamenim pločama. Cisterne i bunari fino izgrađeni od pečene cigle su održavali javne zalihe pitke vode.

Pored svega što drevni grad jedne civilizacije može da sadrži bilo bi očekivano pronaći i grad mrtvih, odnosno groblje. Ali groblje nije otkriveno. Umjesto toga pronađeni su skeletni ostaci 40 osoba rasuti po čitavom drevnom gradu.

Napušteni grad

Oko 1800. do 1700. godine prije nove ere, Mohendžo-daro biva napušten. Ranije se mislilo da je grad uništen napadom spoljnih neprijatelja, poput indoevropljana. Međutim, nema tragova požara, niti bilo kakve razorne katastrofe.

U slojevima ruševina, pepela i krhotina nađeno je 40 skeleta. Neki su ležali na ulicama u zgrčenim položajima poput žrtava kastastrofalnog događaja.

U prostoriji sa javnim bunarom, u jednom dijelu grada, pronađeni su skeleti dvije osobe za koje se činilo da su očajnički koristile svoje posljednje ostatke energije da se popnu uz stepenice i da izađu na ulicu.

U blizini su ležali prevrnuti ostaci još dvojice. Na drugim mestima u toj oblasti pronađeni su “čudno izobličeni” i nekompletni ostaci devet osoba, vjerovatno bačenih u jamu.

U uličici između dvije kuće u drugoj oblasti, još šest skeleta je bilo prekriveno zemljom.

Često se ova scena na nalazištu dovodila u vezu sa napadom neprijatelja.

Međutim, fizičko antropološka studija Keneta Kenedija dokazala je da oni nisu ubijeni, već da su umrli od nečega drugog što nije ostavilo tragove na skeletnim ostacima.

Uspomene iz sarajevskih kafića: ŠTA PIJEŠ, ŠTA ĆE TI TREBA POPITI?

Budući da je ona sprovedena jako davno, nije na odmet odraditi ponovo antropološku analizu skeleta sa fizičko-hemijskim analizama, prenosi Nova.

Značajni dokazi

Jedna od novijih teorija jeste da je drevni grad pretrpio velike poplave i da su ljudi umrli od posljedica bolesti koje se prenose vodom, kao što je kolera.

Nedavna istraživanja otkrila su značajne dokaze o poplavama u Mohendžo-darou u obliku mnogih slojeva muljevite gline.

Rijeka Ind je bila sklona da promijeni svoj tok i kroz vjekove se postepeno kretala prema istoku, što je povremeno dovodilo do poplava unutar granica grada.

Zaista, činilo se da su masivne platforme od cigli na kojima je izgrađen grad i utvrđenja oko njegovih dijelova dizajnirani da obezbijede zaštitu od takvih poplava.

Uslovi bi bili idealni za širenje bolesti koje se prenose vodom, posebno kolere, iako se ne može dokazati da su se pojavile epidemije kolere.

Možda je u pitanju neka druga zarazna bolest, za koju su neophodna dodatna ispitivanja skeleta, prenosi “sveoarheologiji”.