U svim vjerama, u toku molitve, a najčešće na kraju molitve vjernici izgovaraju riječ “amin”, a da pri tome mnogi ne znaju smisao njene poruke, niti porijeklo.
AMIN je postao simbol potpune privrženosti vjeri, poprimirivši u religijama Knjige smisao zavata: “Neka tako bude”. Potiče iz hebrejskog jezika, a nastala je od korijena u značenju čvrstina, odlučnost.
U Starom zavjetu riječ AMIN simbolizuje istinu, koja se “ublagosilja na zemlji, blagosiljaće se Bogom istinijem”. (Knjiga proroka Isaije, 65:16)
Pošto je u kultu drevnih Jevreja riječ AMIN veoma mnogo upotrebljavana u značenju želje, ali mnogo više kao potvrda riječ čije je smisao: “to je tačno zaista!”
Isto značenje riječ AMIN ima i u islamu, gdje se izgovara poslije prve sure iz Kurana, ali i na kraju molitve.
Po nekima hebrejska riječ: “AMEN” čine početne reči A(L) (ILI El), ME(leh) i N(eman), što znači: “Bog, kralj dostojan poverenja”.
U kabali je to magična riječ, čija je numerička vrijednost 99. Pošto riječ amin ima isti korijen kao emuma (“vjera”), onaj koji je izgovara istovremeno potvrđuje svoju vjeru u judaizmu i monoteizmu. (Naj portal)
