Na putu za Fojnicu, ali i iz Fojnice, svi Fojničani i oni koji pohode ovaj grad moraju proći kroz naselje Pločari Polje. Za razliku od većinskog brdskog fojničkog reljefa, Pločari Polje kao da ne pripadaju fojničkoj opštini.

Ravnice, pitoma i blagorodna zemlja iz koje niče najukusniji krompir i špinat su odlika izgleda reljefa ovoga starog naselja.

U takvoj ravnici, uz samu cestu, izdiže se jedna humka na čijem vrhu se nalazi usamljeni i lijepo zagrađeni mezar.

Koliko je star mezar, to u ovom naselju niko ne zna, a i na samom mezaru ne postoje nikakvi podaci niti crteži kojima bi se moglo odrediti tačan datum nastanka istog.

Kao i za sve usamljene mezare i nišane, i za ovaj mezar postoji legenda o osobi koja je tu ukopana.

U tradicionalnim predanjima i legendama o usamljenim mezarjima uvijek se govorilo da je tu ukopan ili neki hajduk ili neznani junak ili da je tu mezar od svatova koji su se poubijali zbog mlade djeve.

I mezar iz Pločari Polja nosi istu tematiku, ali sa drugačijim krajem.

Naime, legenda kaže da je na prostoru današnjih Pločara živjela prelijepa djevojka koja je svoju ruku obećala dvojici muškaraca.

Mladoženje su sa svatovima krenuli po djevojku na isti dan, jedni iz pravca Fojnice, a drugi iz pravca fojničkog raskršća.

Svatovi su se susreli na lokaciji današnjeg mezara i tada odluče…

Umjesto da se svatovi poubijaju između sebe, kako to biva u legendama, svatovi su odlučili da ubiju djevojku zbog njene prevare.
Na mjestu gdje su je ubili, biva i pokopana. (Naj portal)