Iako muziku posmatramo kao nešto što nam može uljepšati raspoloženje, činjenica je da nema gore stvari od pjesme koja vam se smučila. Imajući u vidu da bi se većini ljudi i omiljena pjesma ogadila kada bi je slušali iznova i iznova, CIA je svojevremeno razvila specijalni program mučenja.

CIA se nikada nije libila da koristi nekonvencionalne psihološke tehnike i metode ispitivanja. Dobro su poznati primjeri izlaganja zatvorenika glasnoj muzici, kako bi se izazvao stres i slomili odbrambeni mehanizmi. Muzika bi treštala 24 sata dnevno, zatvorenik bi to morao da sluša u samici, zavezan okovima, a pored njega bi stajala samo kofa za obavljanje nužde. Cilj je bio da se stvori strah i dezorijentisanost.

Prije desetak godina objavljen je izvještaj o mučenju Obavještajnog odbora Senata u kome je otkriveno koje metode mučenja je CIA koristila, uključujući davljenje vodom – tzv. voterbording, onemogućavanje sna i seksualne napade. Međutim, pomenute su i “tehnike zvučne dezorijentacije”.
Primjera radi, kada je CIA ispitivala jemenskog državljanina Ramzija bin al Šiba u Gvantanamu, konstantno se čula pjesma “Rawhide” u izvođenju Braće bluz (The Blues Brothers). Čim bi pjesma počela, Al Šib je odmah znao šta slijedi.

Plejlista mučenja
U Gvantanamu se puštala jedna te ista pjesma iznova i iznova, i to veoma glasno, kako bi zatvorenici bili što duže budni. Nije postojala utvrđena lista pjesama za mučenje, ali su bivši vojnici i zatvorenici otkrili nekoliko naslova novinarki Džastin Šarok.

Ovo su neke od njih:

Dope: “Die MF Die”, “Take Your Best Shot”

Eminem: “White America”, “Kim”

Barney & Friends: špica emisije

Drowning Pool: “Bodies”

Metallica: “Enter Sandman”

Meow Mix: komercijalni džingl

Britney Spears – “Baby One More Time Britney

Bruce Springsteen – “Born in the U.S.A.”

Prince – “Raspberry Beret”

Dva muzička žanra koja su bila najzastupljenija su bili metal i kantri jer su veoma različiti, a nisu toliko zastupljeni širom svijeta kao pop muzika.
Muzika može da spaja različite svjetove i da bude simbol naše kulture i istorije, ali u ovom slučaju je korištena kako bi se zatvorenici ne samo psihološki iscrpili već i odvojili od sopstvene kulture. Zatvorenicima u Gvantanamu su američki žanrovi bili strani i samo su još više doprinosili izolaciji.

“Na neki način, muzika mi nije smetala. Odrastao sam u Britaniji, znao sam za to. Međutim, seljani iz Avganistana ili Jemena su bili zbunjeni i potpuno van sebe – rekao je Moazam Beg, Britanac koga je CIA uhapsila u Pakistanu 2002. godine.

Stiv Ašejm, bubnjar det metal benda Deicide, čije su pjesme takođe puštane u Gvantanamu, rekao je za Gardijan:

“Posmatrajmo to na ovaj način. Ovi momci nisu bili grupa srednjoškolaca. Oni su ratnici, obučeni su da podnose mučenje. Očekivali su da će biti žigosani ili prebijani. Da sam ja bio zatočen u Gvanatanamu i da su mi puštali glasnu muziku, pomislio bih – “Da li je ovo sve što možete? Samo navalite!” Svakako ne vjerujem u mučenje ljudi, ali ne vjerujem ni da je puštanje glasne muzike mučenje.

Međutim, bubnjar nije u pravu, pisao je Vox. Kada se nalazite u mračnoj prostoriji u kojoj vam nedjeljama puštaju rep ili metal muziku, to će ostaviti psihološke posljedice i na nekada stabilnu osobu.

Mnoge muzičke zvijezde, uključujući i samu Metallicu, osudile su korištenje njihove muzike na ovaj način.

CIA je muziku koristila kao vid mučenja zatvorenika tokom svog programa “enhanced interrogation techniques” (unaprijeđene tehnike ispitivanja), koji je sproveden nakon terorističkih napada 11. septembra. Zatvorenicima su puštali glasnu muziku koja bi se ponavljala iznova i iznova, često u kombinaciji sa ekstremnim temperaturama, osvjetljenjem ili drugim oblicima stresa. Birale su se pjesme sa tekstovima koji su bili uvrjedljivi za zatvorenike ili su imale seksualne konotacije. Bilo je i pjesama povezanih sa njihovom kulturom ili religijom, a koje su se puštale neprestano kao dio metoda pritiska i poniženja. To je bilo posebno bolno za zatvorenike koji su bili izloženi kompozicijama koje su povezane sa njihovim duhovnim vjerovanjima.

Cilj ovog programa bio je da se izvuku informacije od zatvorenika, ali su istraživanja pokazala da ova tehnika nije bila efikasna u dobijanju tačnih podataka, već je često dovodila do lažnih priznanja. Praksa je izazvala mnoge kritike i osudu međunarodne zajednice i smatra se kršenjem ljudskih prava.

Postoje izvještaji da je CIA koristila ove tehnike u tajnim zatvorima širom svijeta koji su bili smješteni u različitim zemljama, uključujući Avganistan, Irak, Poljsku, Rumuniju i Tajland.

Mnogi zatvorenici tvrde da su bili izloženi ekstremnoj buci i glasnoj muzici koja se puštala neprestano tokom dana i noći.
Nije potpuno jasno čija je ideja bila da CIA koristi muziku na ovaj način, međutim, postoje izvještaji da su ove tehnike bile razvijene i odobrene na visokom nivou u administraciji Sjedinjenih Američkih Država nakon napada 11. septembra 2001. godine.

U svojoj knjizi “The Men Who Stare at Goats” novinar Džon Ronson je opisao “Program za istraživanje sposobnosti čovjeka za borbu”. Naime, on je otkrio da je američka vojska imala tajni program istraživanja paranormalnih sposobnosti, uključujući telepatiju, telekinezu i vidovitost, u cilju razvijanja vojnih strategija.

Ronson je prvi put čuo za ovaj program kada je istraživao priču o britanskom vojniku koji se ubio nakon što je bio izložen eksperimentima kojima se utvrđivalo kako LSD utiče na vojnike i koliko se može koristiti u vojne svrhe.

Pominje se i da su se razmatrali razni načini upotrebe muzike za dobijanje informacija ili za mučenje zatvorenika. Pod tim se podrazumijevalo puštanje neprijatne i repetitivne muzike.

Jedan od najpoznatijih primjera upotrebe muzike u vojne svrhe je bio i kada je američka vojska u Panami 1989. puštala glasnu muziku kako bi ometala komunikaciju i nervirala panamske snage. Prema nekim izvorima, Amerikanci su puštali rok muziku, poput pjesama “We're Not Gonna Take It” grupe Twisted Sister ili “Panama” grupe Van Halen. Navodno, treštale su i pjesme iz filma “Apokalipsa danas”, poput “The Ride of the Valkyries” i “Surfin’ Bird” grupe The Trashmen. (Naj portal)