Za generacije koje pamte sedamdesete i osamdesete godine prošlog vijeka, na spomen Daliborke Stojšić prva asocijacija je ljepotica i misica, pa onda pjevačica, glumica, voditeljka. Rijetko da će neko dodati i književnici.

A Daliborka Stojšić je sve to po malo, plus supruga i majka. Popularnost je stekla krajem šezdesetih i početkom sedamdesetih godina 20. vijeka kao jedna od članica grupe One i oni.

Daliborka je još kao studentkinja Filološkog fakulteta u Beogradu postala javna ličnost. Naime, 1968. godine je izabrana za Mis Jugoslavije, a time su krenuli angažmani na filmu i televiziji, kao i muzička karijera. Prvo filmsko ostvarenje u kome je igrala bio je kratki film Dejana Đurkovića pod nazivom „Presađivanje osećanja“ iz 1969. godine. Od tada do 1980. godine Daliborka je glumila u televizijskim serijama „Obraz uz obraz“, „Pravdo budi lijepa“, „Sviju srca miljenici“, „U vaše zdravlje“ i drugima.

Uporedo sa glumačkom, gradila je vrlo uspješnu muzičku karijeru. Prvu singl ploču pod nazivom „Luda sam zbog vas“ objavila je 1968. godine. Nakon toga su uslijedile još dve singlice, a potom je zajedno sa Lidijom Kodrič, Minjom Subotom i Slobodanom Bobom Stefanovićem osnovala grupu „One i oni“, koja je predstavljala pandan švedskoj grupi ABBA.

Snimak iz 2015: Daliborka Stojšić i njen drugi muž Branimir Đokić

Boba Stefanović je brzo napustio grupu, a zamijenio ga je zagrebački muzičar Žarko Dančuo, za koga se Daliborka kasnije i udala. Zajedno su snimili pet ploča, a onda su se razišli i privatno i poslovno. U tom braku je dobila sina Bojana. Daliborka je nastavila samostalnu karijeru, te je do 1996. godine objavila tri albuma i nekoliko singl ploča.

Ljubav prema umjetnosti, književnosti, filmu i pozorištu, ju je navela da upiše književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Uprkos brojnim obavezama nakon proglašenja za Mis Jugoslavije, uspjela je da završi fakultet i postane profesorica književnosti.

Do prekretnice u životu Daliborke Stojšić, studentkinje književnosti došlo je 1968. godine kada je izabrana za Mis Jugoslavije. Na izboru koji je održan 13. jula 1968. godine u Majamiju plasirala se među 15 najljepših djevojaka na svijetu. Pobjedu je te godine odnijela brazilska lepotica Marta Vaskonselos (Martha Maria Cordeiro Vasconcellos).Ovaj uspjeh je Daliborki otvorio mnoga vrata u svijetu filma, televizije, ali i muzike.

Pojavljivala se u filmovima, TV šou programu „Obraz uz obraz“ koji su vodili glumci Dragan Nikolić i Milena Dravić, zatim u televizijskim serijama„Pravdo budi lijepa“ i „Profesinalci“ koja je snimana u periodu od 1977. do 1978. godine. Ostale uloge su tumačili najpoznatiji mladi muzičari tog vremena, Oliver Dragojević, Arsen Dedić, Slađana Milošević i drugi, a serija je premijerno prikazana na Televiziji Beograd. Pojavila se u dve epizode televizijske serije „Sedam plus sedam“ u režiji Jovana Ristića, a po scenariju Dejana Patakovića. I ova serija je emitovana na programu nekadašnje televizije Beograd, a okupila je čitavu plejadu odličnih glumaca.

Daliborka se okušala i kao pjevačica. Snimila je svoju prvu ploču pod nazivom „Luda sam zbog vas“. Zajedno sa Žarkom Dančuom i Orkestrom Vojkana Borisavljevića je snimila pjesme „Bam-Bam“ i „Tvoj klovn“, a na toj ploči iz 1969. godine našle su se još Dančuove numere „Moj profesor“ i „Potraži pravu ljubav“.Početkom sedamdesetih godina 20. vijeka pridružila se grupi One i oni, koju su činii još Minja Subota, Lidija Kodrič i Slobodan Boba Stefanović, a nakon što je Stefanović napustio sastav, pridružio im se Žarko Dančuo. Oni su bili jugoslovenski pandan švedskoj grupi “Abba”.

Kasnije je krenula u samostalne pjevačke vode. Uglavnom, podrška joj je bio njen novi izabranik, poznati harmonikaš Branimir Đokić, s kojim se vjenčala i taj brak traje četiri decenije. Krajem devedestih godina polako se povlačila sa estradne scene, te se posvetila porodičnom životu i književnosti.

Godine 1996. pokušla je sa albumom “Đula“ da se vrati na scenu, ali je ubrzo odustala od muzičke karijere jer joj je teško padalo, kako je kazala, potpuna “vulgarizacija muzike i estrade“. Nakon toga ae potpuno posvetila onome za šta se školovala, a to je književnost. Svoju prvu zbirku pjesama simboličnog naziva „Lutka koja govori“ objavila je 2017. godine, a godinu dana kasnije je publici premijerno predstavila drugu zbirku pod imenom „Vuk samotnjak“.

Daliborka Stojšić je rođena 1944. godine u Ćupriji. Ljubav prema muzici i umjetnosti je naslijedila od svoje bake, koja je bila porijeklom Čehinja. (Naj portal)