Izabrali smo četiri antologijske pjesme i interpretacije, koje su autorsko djelo Ismeta Alajbegovića Šerbe, jednog od neprevaziđenih bosanskih sevdalija, koji je živio od 1925. do 1987. godine. Da nije bilo Šerbe, ko zna da li bi bilo Safeta, Nedeljka, Silvane, Vide, Zore, Zehre, Kadire…

Ovaj iskonski Sarajlija i sevdalija, aprilskih dana 1945. godine, pravo sa fronta, iz Kulturno-umjetničke grupe Trećeg korpusa Šeste armije upućen je u tek osnovano Radio Sarajevo.

“Sa mnom je bio i moj drug i veliki pjevač Zaim Imamović koji je takođe svirao harmoniku. Zaim i ja smo bili prvi muzičari koji su se oglasili na Radio Sarajevu, a pune tri godine smo bili i jedini koji su svirali u emisijama narodne muzike – pričao je legendarni Šerbo.

Bilo je to vrijeme neponovljivog zanosa, vrijeme u kome smo srcem svirali u oslobođenoj zemlji, i sve uživo. Tu smo snimili i naša prva kola (Zaim je svirao i frulu) i prve pjesme za naše prve ploče za Jugoton na 78 obrtaja.

Široj javnosti je poznat kao šef Narodnog orkestra Radio-televizije Sarajevo, vječito ozbiljan harmonikaš na klavirci. Prijateljima je ostao u neizbrisivom sjećanju kao iskonski sevdalija, čovjkek koji je svirao, komponovao, bilježio, čuvao tradicionalnu bosansku sevdalinku i otkrivao njene nove tumače.

Poseban pečat dao je u karijerama Safeta Isovića, Zore Dubljević, Silvane Armenulić, Bebe Selimović, Nedeljka Bilkića, Nade Mamule, Mehe Puzića….

Impresivna je lista pjesama koje je komponovao i aranžirao i pjevača koje je podigao Ismet Alajbegović Šerbo: “Bulbul pjeva okolo Mostara”, “Stara staza”, “Kraj pendžera Jusuf stari”, “Vratnik pjeva”, “Vraćam ti se draga” (Zaim), “U baštici ruža vene”, “Kraj bagrema prođoh starog”, “Jedna ode, druga dođe”, “Jednog divnog dana u Mostaru gradu”, “Oj, Zekija”, “Moj ahbabu” (Safet), “Plačem već tri dana”, “Ljubavi mi daj”, “Nemoj da ti duša tugm pati”, “Izigrana ljubav” (Vida), “Tebi majko misli lete”, “Sevdalinko, pjesmo najmilija” (Nedeljko Bilkić), “U čaršiju poslala me nana”, Oj, mjeseče, bekrijo”, “Stalno lutam i preklinjem sebe” (Zora Dubljević), “Na dar tebi draga moja”, “Lijepa Šahza”, “Sivi oblak, lutalica stara”, “Odavno te moje oči traže” (Meho Puzić), “Ja bolujem mlada od sevdaha”, “Tugo moja”, “Dođi mi proljeću, mladosti” (Beba Selimović), “Sad je svemu kraj” (Šaban Šaulić), “Izmamilo sunce”, “Zašto mi ne dođeš” (Zehra Deović), “Kad ne dođem do u gluho doba” (Emir Dedić)…

“I ja sam počeo uz Šerbu, kao i čitava plejada najboljih bosanskih pevača i svirača. Od Šerbe sam i kupio prvu klavirku koju i sad sviram. Prodavao je, sjećam se, klavirku za milion dinara. Ja mu ponudim devetsto devedeset devet hiljada, on me pita zašto toliko, a ja kažem da malo trgujemo. Šerbo veli neka bude devetsto devedeset hiljada. Ja kažem kupljeno, ali imam jedan problem – nemam para dok ne prodam staru harmoniku. Šerbo mi kaže a ko te pita za pare – govorio je Omer Pobrić, jedan od Šerbinih najboljih učenika.

Šerbo je svirao poravno, bez napora i strasti, bez rasturanja harmonike. Kažu da je prilikom sviranja pravio čudne koncentrične krugove sa svakim prstom, činilo se da mu je malo jedan registar.

“Moja generacija harmonikaša odrastala je uz Jovicu i Šerbu. Jovica je bio atraktivniji u estradnom smislu, ali ja sam sevdah više učio da sviram od Šerbe. Jer, kod Jovice je bilo malo i prasetine, a kod Šerbe samo janjetina – kaže u svom stilu maestro Dragan Stojković Bosanac.

Tako veliki umjetnik, a tako nedostupan široj javnosti. Ispod zatamljenih naočara krio se očinski i prijateljski pogled gospodina i sevdalije aristokratskog duha. I kad je izgledao namršten, bio je u službi pjesme i pjevača, naročito mlađih kolega.

Najveća Šerbina rana je bila Silvana Zilha Armenulić. Kao 16-godišnju djevojčicu, koja je zbog pjesme pobjegla iz rodnog Doboja, prigrlio je kao svoje dijete, jer svoje djece nije imao. Školovao, njegovao, vjerovao u njen uspjeh. Na Silvanu je orenio ljubav prema sevdahu. Ona je to često za života isticala. Iza njih je ostao antologijski snimak sevdalinke “Golube poleti”, koju je Silvana sa Šerbom snimila za arhiv Radio Sarajeva krajem 71 godine

“S ponosom mogu da kažem da je Šerbo moj prvi kompozitor. Bio sam klinac od dvadeset godina kada sam na mojoj prvoj ploči snimio Šerbinu pesmu “Tebi majko misli lete”. Ta pjesma i danas zvuči kao da je stara sevdalinka, phesma je kao poručena za mene, jer sve što sam postigao u muzici dugujem mojoj majci Kosavki – kaže as sevdaha Nedeljko Bilkić.

Desetak godina poslije mog prvog singla, na “Ilidži” 1972. godine, otphevao sam Šerbinu pjesmu koja mi je donijela pobjedu i koja zvuči kao himna sevdaha:”Sevdalinko, pjesmo najmilija”.
Sa ove vremenske distance, ipak, Šerbino remek djelo je festivalska pjesma “Kraj bagrema”, koju je na Ilidžanskom festivalu 1975. zakucao Safet Isović.

“Moj bagreme” je kolokvijalno Šerbina novokomponovana pjesma, a u stvari svaka Šerbina pjesma liči na staru sevdalinku. Sve je kod Šerbe bilo sevdalijsko: i svirka na harmonici koja podsjeća na saz i šargiju, i njegov način života ispunjen ljubavnom čežnjom, i njegov odnos prema kolegama ispunjen dobrotom – govorio je Safet Isović.

Ismet Alajbegović Šerbo preminuo je na današnji dan prije 35 godina, 28. jula 1987. godine. (Naj portal)