Na današnji dan, 2. Septembra 2007. Godine, prije tačno 14 godina preminuo je Safet Isović, jedan od najvećih bosanskohercegovačkih umjetnika i doajen sevdalinke. Nije se izborio sa rakom prostate.

Safet Isović je više od 50 godina komponovao i pisao tekstove, bilježio i čuvao od zaborava na hiljade sevdalinki. Mnoga priznanja, plakete i povelje svjedoče o njegovoj veličini, među njima Zlatni mikrofon, Estradna nagrada BiH, Estradna nagrada bivše Jugoslavije, te 35 zlatnih i srebrenih ploča.

Zasigurno će se svako složiti da je Sajo, kako su ga mnogi voljeli zvati, svojom specifičnom izvedbom i poimanjem oplemenio sevdah i ostao jedan od časnih umjetnika koji čuvao i njegovao muzičko blago Bosne i Hercegovine.
Tako je od davne 1957. godine snimio brojne sevdalinke za Arhiv Radija Sarajevo, uključujući i nekoliko sevdalinki uz saz. Neki od njegovih antologijskih snimaka su “Đul Zulejha”, “Boluje Hanka Prijedorka”, “Braća Morići”, “Djevojka sokolu zulum učinila”, “Grana od bora, pala kraj mora”, “Mujo kuje konja po mjesecu”, “Moj dilbere”, “Kiša bi pala”, “Mujo đogu po mejdanu voda”, “Od sveg’ me je sačuvala majka”, “Kolika je šeher Banja Luka”, “Put putuje Latif-aga”, “Zmaj od Bosne”…

Safet je punio velike dvorane ne samo na Balkanu već i diljem Evrope, Amerike i Australije. Dvorane u kojima je održavao solističke koncerte, širom svijeta, su bile prepune kad god je gostovao.

Vrhunac svih tih gostovanja je bio održani koncert u prepunoj operskoj dvorani u Sydneyu u kojoj je ušao u katalog izvođača i jedini je pjevač iz bivše Jugoslavije koji je u njoj gostovao.

Na današnji dan prije tačno 13 godina preminuo je Safet Isović, jedan od najvećih bosanskohercegovačkih umjetnika i doajen sevdalinke.

Safet Isović je više od 50 godina komponovao i pisao tekstove, bilježio i čuvao od zaborava na hiljade sevdalinki. Mnoga priznanja, plakete i povelje svjedoče o njegovoj veličini, među njima Zlatni mikrofon, Estradna nagrada BiH, Estradna nagrada bivše Jugoslavije, te 35 zlatnih i srebrenih ploča.

Zasigurno će se svako složiti da je Sajo, kako su ga mnogi voljeli zvati, svojom specifičnom izvedbom i poimanjem oplemenio sevdah i ostao jedan od časnih umjetnika koji čuvao i njegovao muzičko blago Bosne i Hercegovine.
Tako je od davne 1957. godine snimio brojne sevdalinke za Arhiv Radija Sarajevo, uključujući i nekoliko sevdalinki uz saz. Neki od njegovih antologijskih snimaka su “Đul Zulejha”, “Boluje Hanka Prijedorka”, “Braća Morići”, “Djevojka sokolu zulum učinila”, “Grana od bora, pala kraj mora”, “Mujo kuje konja po mjesecu”, “Moj dilbere”, “Kiša bi pala”, “Mujo đogu po mejdanu voda”, “Od sveg’ me je sačuvala majka”, “Kolika je šeher Banja Luka”, “Put putuje Latif-aga”, “Zmaj od Bosne”…

Safet je punio velike dvorane ne samo na Balkanu već i diljem Evrope, Amerike i Australije. Dvorane u kojima je održavao solističke koncerte, širom svijeta, su bile prepune kad god je gostovao.

Vrhunac svih tih gostovanja je bio održani koncert u prepunoj operskoj dvorani u Sydneyu u kojoj je ušao u katalog izvođača i jedini je pjevač iz bivše Jugoslavije koji je u njoj gostovao.

Zahvaljujući Safetu, mnoge sevdalinke su ostale zabilježene za sva vremena kroz njegove audio i video snimke i arhivske snimke za Radio Sarajevo. Kroz dugu muzičku karijeru je sarađivao sa mnogim muzičarima, izvođačima i tekstopiscima.

Snimio je dosta pjesama u duetu sa popularnim izvođačima bosanske pjesme: Zaimom Imamovićem, Nadom Mamulom, Mehom Puzićem, Miletom Petrovićem, Bebom Selimović.

Safet Isović je preminuo je 2. septembra 2007. godine, a dženaza i ukop obavljeni su 4. septembra 2007. godine u haremu Alipašine džamije u Sarajevu. Rada su brojni velikani s prostora bivše Jugoslavije prisustvovali posljednjem oproštaju, a Dragana Mirković i njen suprug Toni su poslali vijenac.

Sajo je fizički umro, ali njegove pjesme i djelo su ostali. Međutim, ostale su i bolne rane svima onima koji su poznavali ovog čovjeka zbog nepravdi koje su mu činili beogradski mediji i režim iz devedesetih godina. Zamjerili su mu što se priklonio SDA, a onda su počeli izmišljati brojne laži o njemu, svrstavajući ga u najveće nacionaliste u Sarajevu. Nisu imali granice u lažima, a jedna od najvećih je da “Safet “peva” pendrekom”, autorice Zorice Konić. Ona je objavila da je Safet, zajedno sa Hankom Paldum, Josipom Pejakovićem, Kemalom Montenom…. Upravnik logora za Srbe u sarajevskom zatvoru.

A tada se Safet borio za život. Spašavali su ga ljekari u Frankfurtu. Naime, granata ispaljena sa srpskih položaja oko Sarajeva direktno je ispaljena na njegovu kuću I tom prilikom Safet je teško ranjen. Sarajevski ljekari nisu mogli garantovati uspjeh u njegovom liječenju, pa je avionima UNPROFOR-a slavni pjevač prebačen u Zagreb, odatle u Frankfurt. Mjesecima je trajao njegov oporavak. Od tadašnje generacije, kolega iz Beograda, jeino ga je posjetio u bolnici Nedeljko Bilkić, a Nada Mamula kada je saznala istinu o Sajinoj sudbini samo je kazala “sramota, kako lažu srbijanski mediji”. (Naj portal)