Dejan Dizdar već pola vijeka se bavi akt fotografijom. Pred njegovim objektivom do sada se skinulo 450 žena i kaže da ih poznaje bolje od njihovih muževa.

Dejan Dizdar je rođen 1952. u Beogradu. Završio je Prvu beogradsku gimnaziju, a onda upisao Elektrotehnički fakultet.
Tokom jednog ispitnog roka, njegova tadašnja djevojka je došla kod njega, sklonila njegove knjige sa stola, skinula odjeću lampu okrenula ka plafonu i rekla “slikaj me ovako!”

“Ja tad nisam imao ni fotoaparat, nego sam uzeo od oca neki stari, napravio dva snimka i to je to. I onda je bilo interesantno kad je moj otac uzeo taj film sa razvijanja i naišao na te dvije fotografije… Onda nekako kroz igru sa tom djevojkom smo počeo da snimam, dok nisam poslije mjesec-dva dana napravio fotografiju koja mi se baš dopala i to je prva fotografija koja je kasnije bila i izložena 1974. I malo po malo me je to povuklo”, izjavio je Dejan u emisiji “24sedam sa Marom”.

Tu prvu akt fotografiju je napravio 1973. godine i danas slavi 50 godina bavljenja ovom vrstom umjetnosti. Njegov rad je prepoznatljiv po egzotičnim pejzažima, ponekad industrijskom okruženju, ali i “mekoći” forme.

U međuvremenu se zaposlio u struci, kao inženjer elektrotehnike i preselio se u Izrael. Za sebe kaže da je amaterski fotograf, iako je do sada imao više od 400 grupnih izložbi, kao i 30 samostalnih u svim zemljama bivše Jugoslavije, u Rusiji u Izraelu, Južnoj Africi i u Grčkoj.

Njegovi modeli nisu profesionalne manekenke, nego djevojke i žene koje možete sresti na ulici. Fotografisao je dame širom svijeta, a dešavalo se da mu bez odjeće poziraju čak i žene iz strogih religioznih zajednica.

Sa većinom svojih modela, a bilo ih je, vjerovali ili ne, oko 450 je i dan–danas u kontaktu i ne samo to, već se dešava da sada fotografiše i ćerke svojih nekadašnjih muza.

“Povjerenje i poznanstvo su najvažniji, ja nikada nisam počeo da snimam neku ženu, a da prije toga nismo bar jednom otišli negdje na kafu da se upoznamo, da ona vidi da ima posla sa normalnim čovjekom i da ja vidim da radim sa normalnom ženom, dvosmerno je, tek poslije nekog inicijalnog upoznavanja, može da se radi, a i onda obično ne radim aktove u početku, nego više se družimo, upoznajemo i pričamo, tu i tamo uzmem aparat snimim nekoliko fotografija”, ispričao je voditeljki Mariji Atanasković.

Kaže da su sedamdesete u SFRJ bile sjajno vrijeme za akt fotografe, nije bilo cenzure i puritanizma, postojala je sloboda izlaganja, a danas smo kao društvo postali konzervativniji.

“Na društvenim mrežama je to postalo jezivo, možeš da prikažeš ubistvo, terorizam, svaku vrstu nasilja, ali ne dao ti bog da objaviš ženske grudi ( zbog bradavica, prim.aut) tako da se društvo dosta radikalizovalo i promijenilo se. Naravno, po galerijama nema problema, još uvijek je otvoreno, ali da bismo doprli do većeg broja ljudi koji vide tu fotografiju, nije uopšte lako”, objasnio je Dizdar, koji je i sam nekoliko puta bio “banovan” sa društvenih mreža zbog svojih umjetničkih uradaka.

Kaže da su žene “Creatura Avgusta Dei” (“najljepša božija stvorenja”), kako i glasi naziv jedne njegove monografije. Da li je to što već 50 godina gleda te božanstvene prizore tajna njegove nevjerovatne energije i kreativnosti?
24sedam/Ivan Mitić

Naime, Dejan je sa 70 godina postao po peti put otac sa trećom suprugom i ne planira da se tu zaustavi.

“Ne znam, ne gledam u ličnu kartu, ne osjećam se da imam 70 godina, tim prije što se družim sa mlađim ljudima.Imam ženu koja je puno mlađa od mene, 36 godina je razlika između nas dvoje, sve to me drži mladim”, kaže Dejan koji priželjkuje još jednu “rodu”. (Naj portal)