Pratite nas

Razglednice

Ukleto i ozloglašeno ostrvo Alkatraz: DA LI SE JAVLJAJU DUHOVI IZ INDIJANSKOG GROBLLJA?

Published

on

Alkatraz se smatra jednim od najozlaglošenijih i najsigurnijih zatvora ikada, sa kojeg skoro niko nije uspio da pobjegne živ. Ovo je jedna od najvećih turističkih atrakcija San Franciska, zbog koje je uvijek gužva za trajekt kod pristaništa 33.

Alkatraz je ostrvo od 90.000 kvadratnih metara, nalazi se u sredini zaliva San Franciska, a ime mu je dao Huan Manuel de Ajala 1775. godine rekavši da je to “La isla de los Alcatraces” odnosno “Ostrvo pelikana”. Nakon toga, prvo što je zabilježeno jeste da je Džulijanu Vorkmenu meksički guverner Pio Piko dao zadatak da na ostrvu napravi svjetionik 1846. godine.

Četiri godine kasnije, nakon što se Kalifornija ujedinila u Američko-meksičkom ratu, Alkatraz je progašen za ostrvo isključivo za vojne upotrebe. Kada je izbio Američki građanski rat 1860. ostrvo je služilo kao skladište i skrovište za oružje.

U toku rata, na ostrvu su bili zarobljeni i simpatizeri Konfederacije, da bi 1868. godine bio sazidan zatvor sa idejom da to bude mjesto gdje će svi vojni zarobljenici biti držani. Tako je bilo sve do 1934. godine kada je Alkatraz postao državni zatvor i to, ispostaviće se, najsigurniji u Americi.

U Alkatrazu su bili najveći zločinci, ili oni koji su tu prebacivani za kaznu zbog pokušaja bjekstva. Ipak, ovaj zatvor nikada nije iskoristio svoje pune kapacitete, a najveći broj zatvorenika u istom momentu nije prelazio 320.

Za relativno kratko vrijeme, Alkatraz je “ugostio” neke od najvećih zločinaca, poput Al Kaponea, Čarlsa Mensona, Elsforta Džonsona, Džordž Mašingan (Machine Gun-mitraljez) Keli i Robert Striud (Ptičar iz Alkatraza) koji je u tom zatvoru proveo čak 26 godina i bio je prijatelj sa Malim Čarlijem, kasnije poznatiji kao Čarls Menson.

Od kada je Alkatraz zatvoren kao zatvor postao je veoma privlačan turistima, posebno nakon svih filmova koji su snimljeni o ovom mjestu poput „Ptičar iz Alkatraza“ i “Bjekstvo iz Alkatraza” u kojem se radi o vjerovatno jedinim zatvorenicima koji su uspjeli da pobjegnu i živi stignu do obale.

Turiste ne privlači samo činjenica da je tu bio najozlaglošeniji zatvor, ono što mnoge vuče ka Alkatrazu jeste to što je navodno ovo mjesto ukleto i za najukletiji zatvor.

Za one koji vjeruju u natprirodno važno je barem da pokušaju da čuju sve te glasove, vrištanja, dozivanja i otključavanje i otvaranje zatvorskih ćelija, što su tvrdili mnogi posjetioci, ali i zatvorenici koji su nerijetko proglašavani ludima nakon izlaska.
Jedan od zatvorenika je govorio kako vidi crvene oči po mraku i niko mu nije vjerovao. Nakon što je cijelu noć proveo vrišteći, sutradan su ga pronašli zadavljenog.

Nekoliko godina nakon što je Alkatraz zatvoren kao zatvor i otvoren kao turistička atrakcija, grupa Indijanaca je okupirala ostrvo tražeći da se na njemu osnuje univerzitet i kulturni centar. Alkatraz je ipak ostao otvoren za turiste, a istoričari su otkrili u arheološkim iskopavanjima da je na ovom ostrvu nekada bilo indijansko groblje čiji su ostaci još ispod građevine.

Ni to nije spriječilo da Alkatraz ostane “mamac” za turiste i još jedna od ponuda San Franciska. Od 1981. godine se u gradu održava triatlon pod nazivom “Bjekstvo iz Alkatraza” koji, kao i samo ostrvo, posjeti veliki broj ljudi. Mnogi smatraju da je Alkatraz zatvoren zbog čuvenog i jedinog uspješnog bjekstva, ali zvanični razlog je to da je previše sredstava bilo izdvajano i da to nije bilo isplativo.(Naj portal)

Razglednice

Njih dvoje imaju jedinstven stil života: ŽIVE BEZ STALNOG DOMA, ČUVAJUĆI TUĐE KUĆE PO SVIJETU

Published

on

Jedan britansko-američki bračni par pronašao je jedinstven način života – nemaju stalni dom niti troškove stanovanja, već putuju svijetom čuvajući kuće i stanove nepoznatih ljudi. Zauzvrat, imaju besplatan smještaj i brinu o ljubimcima i biljkama vlasnika dok su oni odsutni.

Ovaj način života omogućava im da uštede na troškovima stanovanja, što im odgovara, i ne planiraju da stanu.

“Oboje volimo putovanja, a ovakav stil života privlačio nas je od samog početka. Upoznali smo se 2013. dok smo oboje živjeli u inostranstvu, i odmah smo zavoljeli ovu ideju. Čuvanje nečijeg doma uglavnom uključuje brigu o kućnim ljubimcima, biljkama, održavanje sigurnosti i higijene doma, a sve u zamjenu za besplatan smještaj – objašnjava Ejmi Hornsbi.

Do sada su obišli oko 15 zemalja i stekli brojne prijatelje, među kojima su i ljudi i životinje. Ovako mogu da putuju polako i posjećuju manja mjesta i sela koja bi kao turisti vjerovatno propustili.

Putujući i boraveći u tuđim domovima, oni rade na daljinu – Ejmi kao slobodni pisac, a njen suprug kao učitelj engleskog jezika. Iako su daleko od klasičnog doma, ovakav način života omogućava im minimalne troškove dok istražuju svijet i zarađuju.

Ona i njen suprug prvi put su čuli za ovakav način putovanja dok su živjeli u Južnoj Koreji, a zatim se preselili u Poljsku. Kroz preporuke i grupe na društvenim mrežama, pronašli su ljude kojima je bila potrebna briga za kućne ljubimce tokom njihovog odsustva. Tako su stekli prve preporuke, što im je kasnije pomoglo u prijavama na platforme za čuvanje kuća.

Prve zadatke dobili su u Engleskoj, gdje su čuvali mačke, a potom i papagaja. Ovaj način života brzo je postao njihova svakodnevica, a sa mnogim vlasnicima su ostali u kontaktu. Dvoje vlasnika čak su im bili svjedoci na vjenčanju tokom pandemije.

Poslije više od 50 čuvanja, znaju šta im odgovara. Uživaju u minimalizmu, brizi za prelijepe životinje i stvaranju jedinstvenih uspomena. Povremeno moraju popuniti praznine sa nekoliko noćenja u hotelima, ali ih to ne ometa u njihovom načinu života.

Tokom pandemije su pokušali da se skrase u Engleskoj, ali ubrzo su shvatili da im to ne odgovara. Vratili su se putovanjima, prodali svoj namještaj i nastavili sa životom bez stalnog doma.

Iako mnogima ovakav način života nije razumljiv, Ejmi i njen muž ga istinski vole i vjeruju da je život prekratak da bi se živjelo po tuđim očekivanjima, prenosi Business Insider. (Naj portal)

 

Nastavi čitati

Preporučujemo

Trending