Iako danas zapisana narodna kazivanja djeluju pomalo komično, ipak vrijedi se na njih podsjetiti.
Kukurijek, cvijet poznat i kao božićna ruža, specifičan je po tome što se zimi probija kroz snijeg i cvjeta, simbolišući trijumf života. U srednjem vijeku smatralo se da ga koriste vještice, jer posjeduje narkotička i halucinogena svojstva.
Nekada je uzgajan kao ljekovita biljka, ali danas se više ne koristi u narodnoj medicini budući da se otkrilo da sadrži više otrovnih nego ljekovitih tvari. Crni kukurijek koristi se protiv glavobolje. Oba, crni i zeleni, koriste se u receptima protiv gubitka razuma i melanholije.
Prema starom vjerovanju, kukurijek ne treba unositi u kuću, jer od njegovog mirisa boli glava, a kokoši više ne nose jaja.
Na Đurđevdan su se vodom u kojoj su bili umočeni listovi kukurijeka prskala čeljad u kući.
Upaljenjem kukurijekom su dimili štale da bi stoku odvratili od njega na paši i tako izbjegli trovanja.
U grčkom mitu Heraklo se izliječio od bjesnila korijenom kukurijeka. (Naj poral)
