Pratite nas

Info

5. april 1992 – 5. april 2022: 1425 DANA OPSADE SARAJEVA

Published

on

Historija se pobrinula da na godišjicu oslobođenja od1 fašizma, koje je Sarajevo obolježavalo svakog 6. aprila, u predvečerje tog praznika ‘92. godine, započne nova, najtužnija epizoda šehera na Miljacki. Započelo je granatiranje, grad je opkoljen, četiri godine je ubijan, mrcvaren… Prošlo je od tada 30 godina,a zapisano je da je ovo najduža opsada u modernoj historiji.

Opsada Sarajeva trajala je 1.425 dana, a njegovih oko 350 hiljada stanovnika bilo je izloženo svakodnevnoj vatri pripadnika nekadašnje JNA i paravojnih formacija, a kasnije pripadnika tadašnje VRS, iz skoro svih vrsta naoružanja, s položaja smještenih na okolnim brdima. Iako se o tome rijetko govori, opsadi Sarajeva pomagali su pripadnici HVO-a ne samo u gradu, nego i u Kiseljaku, na Ilidži…. Bilo je teških I bolnih izdaja, o kojima će se kad – tad morati kazati istina. Tokom opsade je poginuo 11.541 građanin Sarajeva. I danas najteže pada što su agresori koji su divljački opsjedali grad ubili njegovo 1.601 dijete.

Rušili su I osvajali Sarajevo mnogi, ali niko kao tadašnji pripadnici nekadašnje JNA, u kojoj su ostali samo Srbi. Bili su to najteži dani historiji Sarajeva, a trajali su od 5. aprila 1992. godine do februara 1996, kada je zvanično okončana njegova opsada, najduža opsada grada u modernoj historiji. Iako su to bili najteži i najkrvaviji dani od njegovog postojanja, iako je izgubilo na hiljade svojih stanovnika i hiljadu svojih dječaka i djevojčica, to su i dani ponosa jer Sarajevo prvi put nije palo, Sarajevo se nije predalo iako je njemu i državi čiji je glavni grad bio zapisan i određen nestanak.

Za teroriziranje civila u Sarajevu snajperskim i artiljerijskim napadima, uz ostalo, bivši predsjednik RS-a i vojni vođa VRS-a Radovan Karadžić osuđen je na doživotni zatvor. Na istu kaznu zatvora prvostepeno je pred Haškim tribunalom, uz ostalo, za teroriziranje civila u Sarajevu snajperskim i artiljerijskim napadima osuđen komandant VRS-a Ratko Mladić. U presudama MKSJ-a utvrđeno je kako su jedinice Sarajevsko-romanijskog korpusa VRS-a namjerno gađale civile sprovodeći kampanju terora koja je za cilj imala izvršiti pritisak na vlasti u Sarajevu.

Otvoreni oružani napad oklopnih jedinica JNA i srpskih paravojnih formacija na grad Sarajevo otpočinje u popodnevnim satima 5. aprila 1992. godine napadom i zauzimanjem Centra za obrazovanje policijskih kadrova MUP-a BiH na Vracama. Uporedo s ovom aktivnošću, jedinice JNA sinhronizirano preduzimaju više oružanih akcija u gradu, kao što su pokušaj oružanog zauzimanja objekta “Osmice” u podnožju planine Trebević; tenkovsko granatiranje stambenih zgrada i pješadijski napad na naselje Dobrinja; neselektivno granatiranje perifernih dijelova grada iz artiljerijskih oruđa; više pokušaja pješadijskog prodora i ulaska u grad; otvaranje pješadijske vatre s položaja na Jevrejskom groblju po demonstrantima na Vrbanja mostu…

Artiljerijsko granatiranje perifernih dijelova grada nastavljeno je i tokom noći 5/6. aprila, da bi se isto pojačalo i prenijelo na urbane dijelove grada nakon priznanja Republike Bosne i Hercegovine od međunarodne zajednice kao suverene i samostalne države 6. aprila 1992. godine.

Petog aprila 1992. godine ginu dvojica branitelja u sarajevskoj općini Centar: Jusuf Hasanović i Adnan Arslani. Koji sat ranije u zasjedi u naselju Krtelji, gdje je bila baza Specijalne jedinice MUP-a RBiH, ubijen je policajac Hajraga Kulo. Nihad Halilbegović, jedan od pokretača otpora u Sarajevu i u BiH, detaljno je istražio 5. april 1992. godine, dan koji je on nazvao jednim od najstravičnijih u historiji Sarajeva, doslovno krvavi Bajram.

Istražujući početak opsade Sarajeva, Nihad Halilbegović došao je i do podatka da su 5. aprila ubijena djeca Muhamed Borovac (1985), Eldina Galić (1981) i Miralem Granić (1984), a da su ubijeni, potvrdio je i Mirsad Tokača iz Istraživačko-dokumentacionog centra. Prije no što će biti ubijene Suada Dilberović i Olga Sučić, na Vrbanja mostu je prvo ubijen Muhidin Šabanović. Jedan od očevidaca ubistva Muhidina Šabanovića bio je Aziz Čengić, koji je svjedočio o tome kada su na masu ljudi okupljenih na demonstracijama zapucali pripadnici srpskih paravojnih jedinica. (Naj portal)

Info

Kakav mangup: GLUMIO RETARDA DA BI GA SESTRE KUPALE, A POJEDINE I ZADOVOLJAVALE

Published

on

Dvadesetdevetogodišnji Rutledž Deas Četvrti iz Luizijane priveden je u policijsku stanicu poslije silnih prevara koje je prethodnih mjeseci izvodio kući sa medicinskim osobljem.

On se mjeecima pretvarao da je mentalno hendikepirana osoba kako bi od sestara koje bi dolazile kući dobijao naklonost, kupanje i njegu, piše Oxygen.com.

Rutledž je po internetu istraživao koje su službe bile najpogodnije za ispunjenje bolesnih fantazija. Prednost su imale one koje su na sajtovima pokazivale i kako izgledaju sestre.

Potom bi ih zvao telefonom govoreći da je on zaista Rutledž, ali je tražio pomoć za 18-godišnjeg brata “Korija” koji naravno nije postojao.

Potom bi ih čekao na vratima govoreći im da je “stariji bata” Rutledž na poslu i da ga je ostavio samog. Konstantno bi pred sestrama glumio da je mentalno poremećen i one su redom padale na to.

Od žena je tražio da ga prije svega kupaju i mijenjaju mu pelene, a nekima je zahtijevao mu miluju međunožje jer se tako, kako im je govorio “lakše opušta pred spavanje”. Dvije sestre su pristale na to, a kod jedne se “Kori” otkrio.

“Nije mogao da sakrije potpunu uzbuđenost i zgrabio je ženu u kadu kraj sebe. Momentalno je otkrio svoje pravo lice i ona je istrčala i vrištala.

Rutledž se tu uplašio da će biti otkriven, pa se pretvarao da plače poput malog djeteta. Nažalost po njega, ta gluma više nije prolazila i sestra ga je prvo prijavila ustanovi za koju radi, a onda je kontaktirana i policija”, rečeno je u policijskoj stanici u Uačita Parišu, Luizijana.

Rutledž Deas Četvrti dobio je petogodišnju uslovnu kaznu i 400 sati dobrotvornog rada. (Naj portal)

 

 

Nastavi čitati

Preporučujemo

Trending